Μετά τα τα arepas που έχουν μπει πλέον κανονικά στο απογευματινό μας πρόγραμμα και έχοντας μόνιμα πλέον στα ντουλάπια μου το Harina P.A.N. δεν γινόταν να μου ξεφύγουν τα empanadas τα τηγανητά συνήθως κλειστά πιτάκια από τη λατινική Αμερική. Το πολύ μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του precooked αλευριού είναι η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία φτάνεις στην τελική ζύμη είτε τελικά κάνεις arepas ή empanadas!
Χρόνος προετοιμασίας: 20 λεπτά συνολικά, για τη ζύμη (5′) και το γέμισμα-κλείσιμό τους (15′)
Χρόνος τηγανίσματος: 5-8 λεπτά, μέχρι να αποκτήσουν το επιθυμητό χρυσαφί χρώμα
Τα υλικά μας για τα empanadas (με την παρακάτω αναλογία ετοιμάζουμε 8 πιτάκια) :
- 2 κούπες νερό χλιαρό
- 2 κούπες Harina P.A.N.
- 2-3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο ή λάδι
- ένα κουταλάκι αλάτι
- γέμιση της επιλογής μας
- λάδι για τηγάνισμα
– Βάζουμε το νερό και το αλάτι μας σε ένα μεγάλο μπολ και τα ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το λιωμένο βούτυρο και σιγά σιγά προσθέτουμε το αλεύρι.
– Με τα δάκτυλα μας ανοιχτά και με κυκλικές κινήσεις ομογενοποιούμε το μίγμα μας, φτιάχνοντας τελικά μια απαλή ζύμη (στην αρχή στο ανακάτεμα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά ένα πιρούνι), πολύ εύκολα και γρήγορα.
– Βγάζοντας ένα κομμάτι ζύμης, σχηματίζουμε με μια μπάλα σε μέγεθος μεγαλύτερη από μία αντίστοιχη του ping pong, λίγο μικρότερη από μία του tennis.
– Χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι λαδόκολλας ακουμπάμε τη μπάλα πάνω της, την καλύπτουμε με την υπόλοιπη λαδόκολλα και με κάποιο σκεύος επίπεδο, (ταψάκι, κατσαρόλα, εγώ χρησιμοποιώ ξύλο κοπής) πιέζουμε τη λαδόκολλα προς τα κάτω, δημιουργώντας ένα στρογγυλό, επίπεδο πιτάκι. Αυτό ήταν!
– Βάζουμε μια κουταλιά από τη γέμιση* σας στο κέντρο και προς τα κάτω της ανοιχτής πίτας μας, το διπλώνουμε να κλείσει, σχηματίζοντας ένα μισοφέγγαρο και με τα δάκτυλα ή ένα πιρούνι πιέζουμε τις άκρες για κλείσουν πολύ καλά.
– Τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα για λίγα λεπτά και από δύο πλευρές σε τηγάνι με 1-2 δάχτυλα λάδι, προσέχοντας την θερμοκρασία του μην τα κάψουμε.
* Για τη γέμιση, απλά δεν υπάρχουν περιορισμοί στη φαντασία (τα μαγικά του Los Loros δεν τα φτάνουμε, αλλά όσο να ‘ναι, κάτι καταφέρνουμε), από τον κλασικό μαγειρεμένο μοσχαρίσιο κιμά που ίσως μας έχει περισσέψει, κομματάκια από το ζουμερό ψημένο κοτόπουλο της μεσημεριανής γάστρας, jamon y queso η στάνταρντ επιλογή που υπάρχει πάντα στο ψυγείο – ζαμπονοκάσερο δηλαδή, μανιτάρια περασμένα στο τηγάνι με μυρωδικά, πικάντικο λουκάνικο έτοιμο από πριν, ή ένα μίγμα ρύζι με λαχανικά και λεπτοκομμένα κομμάτια από κάποιο κρέας και συνεχίζουμε με ό,τι τραβάει η όρεξή σας..
_
Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Facebook