Σπιτικά Gnocchi.. ένα project σαββατοκύριακου που είχε καρφωθεί στο μυαλό μου εδώ και 2-3 εβδομάδες, την περίοδο του εγκλεισμού μας. Η απόφαση να τα δοκιμάσω είχε παρθεί όμως για τα καλά, το χαλαρό σ/κ βρέθηκε και ήμουν έτοιμος, αλλάζοντας μάλιστα την κλασική πατάτα, με την πολυλατρεμένη στην οικογένειά μας γλυκοπατάτα! Μελετώντας διάφορες εκδοχές που βρήκα στο διαδίκτυο, δεν πτοήθηκα από κάποια σχόλια που διάβασα για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν αρκετοί με την ζύμη, καθώς κολλούσε αρκετά και ήθελε συχνά πρόσθετο αλεύρι. Ήμουν έτοιμος.. εδώ άλλα κι άλλα πιο δύσκολα έχουμε καταφέραμε!
Τα gnocchi μπορεί να τα θεωρούν πολλοί με την ευρύτερη έννοια ζυμαρικά αλλά επισήμως δεν νομίζω ότι θεωρούνται pasta. Έχουν και αυτά σίγουρα αλεύρι αλλά η πατάτα είναι ο κυρίαρχος παράγοντας. Στην Ιταλία συνήθως τα πιάτα τα κατηγοριοποιούν ανάλογα με το ρόλο τους στο γεύμα. Έτσι λοιπόν και τα νιόκι ανήκουν απλά στην κατηγορία των “primi” σε ένα τυπικό ιταλικό γεύμα, όπως τα ζυμαρικά και το ριζότο.
Σε αντίστοιχα χειροποίητα ζυμαρικά η πρώτη και μόνη μου επαφή ως τώρα στο σπίτι ήταν με τα σπιτικά λαζάνια μου, όπου χάριν υπερβολής μπορώ να πω ότι σχεδόν έκλαψα από συγκίνηση όταν τα απόλαυσα για πρώτη φορά! Ξεκινάμε λοιπόν και με τα gnocchi μας, σίγουρα με υπομονή και φυσικά πάντα με αγάπη..
Χρόνος προετοιμασίας: 50-60 λεπτά ψήσιμο για τις γλυκοπατάτες
Χρόνος ετοιμασίας ζύμης-κοψίματος gnocchi: 45 λεπτά (ενδεικτικός χρόνος)
Χρόνος μαγειρέματος gnocchi: 2 λεπτά σε νερό που βράζει και 1-2 λεπτά στο τηγάνι με τη σάλτσα
Για τη ΖΥΜΗ για gnocchi θα χρειαστούμε ( οι συγκεκριμένες αναλογίες μου έβγαλαν 2 γεμάτα ταψιά με απλωμένα gnocchi – για την ακρίβεια 105 μετρημένα – όχι δεν τα μέτρησα απλά πολλαπλασίασα χα χα, σε μερίδες θα έλεγα 6-7 ανάλογα με αν είναι το πρώτο ή το κυρίως πιάτο σας, τι συνοδευτική σάλτσα έχετε ετοιμάσει κλπ.)
- 2 μεσαίες γλυκοπατάτες, οι δικές μου ήταν 850 γρ. (προ ψησίματος)
- 300-350* γρ. αλεύρι (χρησιμοποίησα 100 από φαγόπυρο και το υπόλοιπο για όλες τις χρήσεις) και επιπλέον αλεύρι για τον πάγκο και για το ρολάρισμα
- 1 μεγάλο αυγό
- 4-5 κουταλιές σούπας τριμμένη παρμεζάνα
- 1/2 και λίγο ακόμη κουταλάκι αλάτι
* Η ποσότητα από το αλεύρι που θα χρειαστείτε δεν είναι απόλυτη, εσείς θα υπολογίσετε ανάλογα και με την υγρασία που θα βγάλουν οι πατάτες σας και σε κάθε περίπτωση τόση ώστε να είναι αυτή η οποία θα σας δημιουργήσει μια ζύμη που μπορεί να δουλευτεί, χωρίς όμως να την παραγεμίσετε με αλεύρι, καθιστώντας την “βαριά”.
– Αρχικά ψήνουμε στο φούρνο τις γλυκοπατάτες μας, τις οποίες έχουμε τρυπήσει σε πολλά σημεία με ένα πιρούνι στους 200 βαθμούς για ένα 50-60 λεπτο, σίγουρα πάντως μέχρι να μαλακώσουν. (Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε το microwave σας, άλλα όταν όλα τα κάνουμε τόσο παραδοσιακά, δεν νομίζω πως ταιριάζει!).
– Τις αφήνουμε να κρυώσουν, τις ξεφλουδίζουμε και τις πολτοποιούμε πολύ καλά σε ένα μεγάλο μπολ. (Εγώ τις πατάτες τις έψησα από την προηγούμενη μέρα καθώς είχα ζεστό φούρνο και πολτοποιημένες τις άφησα σκεπασμένες στο ψυγείο)
– Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά στο μπολ, για αρχή τα 200 γρ αλεύρι (100 γ.ο.χ και 100 φαγόπυρο), αλάτι, αυγό, παρμεζάνα.
– Ξεκινάμε να τα ανακατεύουμε προσπαθώντας να δημιουργήσουμε τη ζύμη μας, στην αρχή με το πιρούνι και έπειτα με τα χέρια μας, προσθέτοντας σιγά σιγά και το υπόλοιπο αλεύρι. (Η ζύμη γενικά λόγω γλυκοπατάτας κολλάει και συνεχώς έχετε την αίσθηση ότι “ζητάει” και επιπλέον αλεύρι)
– Κάποια στιγμή που η ζύμη μας έχει πλησιάσει την επιθυμητή υφή, αλευρώνουμε τον πάγκο μας και την χωρίζουμε σε τέσσερα κομμάτια. Και αυτά τα κομμάτια ξανά στη μέση, έχοντας συνολικά πλέον μπροστά μας 8 κομμάτια.
– Πριν ξεκινήσουμε, έχουμε απλώσει σε 2 μεγάλα ταψιά λαδόκολλα την οποία έχουμε πασπαλίσει με λίγο αλεύρι.
– Παίρνουμε ένα κομμάτι κάθε φορά από τα 8 και το ανοίγουμε στον αλευρωμένο πάγκο με λίγο επιπλέον αλεύρι στα χέρια μας σε ένα μακρύ κορδόνι. Αν μας κολλάει προσθέτουμε ελάχιστο αλεύρι ακόμη (με προσοχή να μην μας βγούνε βαριά) και με μια σπάτουλα/κόφτη πίτσας κόβουμε κομμάτια μήκους γύρω στα 2 με 2,5 εκατοστά, ενώ με ένα πιρούνι δημιουργούμε τις γραμμές στην επιφάνειά τους, ραβδώσεις στις οποίες θα εισχωρήσει και η μυρωδάτη σάλτσα μας. Τα τοποθετούμε το ένα δίπλα στο άλλο στα ταψιά μας. (Δείτε και τις φωτογραφίες πιο κάτω)
Αυτό ήταν**! Η εικόνα τους σίγουρα δεν μπορεί να είναι ίδια με τα έτοιμα του εμπορίου. Μην περιμένετε να είναι όλα ομοιόμορφα, μην στεναχωριέστε αν δεν είναι όλα καλοσχηματισμένα. Απλά μην χολοσκάτε.. αυτή είναι η ομορφιά. Είναι όμως τα ολοδικά μας (το καθένα του μοναδικό και όμορφο) χειροποίητα χωρίς γλουτένη gnocchi γλυκοπατάτας.
** Εδώ λοιπόν θα γράψω ότι στα 1-2 πρώτα “κορδόνια” και κοψίματα σχεδόν αναφώνησα που έμπλεξα τώρα… δεν κάνω καλύτερα μια pizza ή ένα πεϊνιρλί που τα έχω και ευκολάκι! Σιγά σιγά όμως, βρήκα το ρυθμό μου και όσο περνούσε η ώρα τα κορδόνια έβγαιναν όλο και πιο χαλαρά και τα κοψίματα ολοκληρώθηκαν πολύ γρήγορα και εύκολα!
Εμείς μαγειρέψαμε την ποσότητα από τα νιόκι μόνο από το ένα ταψί, τα υπόλοιπα τα έβαλα με το ταψί στην κατάψυξη και μετά από λίγο αφού πάγωσαν σχετικά, τα έβαλα ελαφρώς αλευρωμένα σε σακουλάκι που κλείνει καλά για καταψύκτη για μια άλλη φορά.
Το τελικό στάδιο της παραγωγής ξεκίνησε!
Η παραγωγή μόλις έχει ολοκληρωθεί!
Σε κάθε περίπτωση πάντως το τελικό αποτέλεσμα μας αποζημίωσε απόλυτα. Δεν μετανιώνω καθόλου για την όλη διαδικασία όσο κι αν σε κάποιους μπορεί να φανεί μπελαλίδικη και σίγουρα δεν ήταν και το πιο εύκολο. Όταν τα μαγείρεψα όμως, η γεύση τους, ειδικά με τη συνταγή που τα δοκιμάσαμε, ήταν πραγματικά μοναδική.
Για το μαγείρεμα τους λοιπόν τα δεδομένα είναι ακριβώς τα αντίθετα με την παρασκευή, μαγειρεύονται πάρα πολύ γρήγορα και εύκολα!
Έριξα λοιπόν τα νιόκι μας σε αλατισμένο νερό που βράζει, σε 1/2 με 1 λεπτό αυτά ανέβηκαν στην επιφάνεια του νερού, τα άφησα άλλο 1 με 1,5 λεπτό και τα έβγαλα με τρυπητή κουτάλα. Ταυτόχρονα είχα όλα τα υλικά έτοιμα για το “συνοδευτικό” τους, βούτυρο, φρεσκοκομμένο θυμάρι από το μπαλκόνι, σκόρδο πάρα πολύ λεπτοκομμένο (εναλλακτικά μια σκελίδα που αρωματίζει το βούτυρο και μετά το βγάζετε) και … κάποια από τα καλύτερα μανιτάρια που μπορεί να απολαύσει κανείς (γνώμη μου) τα μοναδικά shiitake (είχα ξεχωρίσει από την συσκευασία τα πιο μικρά και για αυτήν την φορά και μόνα τα άφησα ολόκληρα). Τα σόταρα για 2-3 λεπτά, έβγαλαν όλες τις μαγευτικές γήινες μυρωδιές τους, έριξα στο τηγάνι και τα νιόκι για άλλα 1 με 2 λεπτά όλα μαζί, να χρυσίσουν και να πάνε οι γεύσεις και τα αρώματα παντού και αυτό ήταν.
Το “έργο” μας ολοκληρωμένο!
Χειροποίητα χωρίς γλουτένη gnocchi, μανιτάρια shiitake, βούτυρο, σκόρδο, φρεσκοκομμένο θυμάρι, λίγη τριμμένη παρμεζάνα..
Δεν νομίζω ότι χρειάζονται επιπλέον λόγια. Ένα καλό κρασί όμως σίγουρα!
Καλή απόλαυση!
_
Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Facebook
Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Instagram