Lasagne al forno... χειροποίητα & ξεχωριστά

Τα λαζάνια ξεκάθαρα είναι από τα αγαπημένα μας φαγητά. Δε θα πω ψέμματα.. δεν τα ετοιμάζουμε πολύ συχνά, γύρω στις 1 με 2 φορές το εξάμηνο, προτιμάμε συνήθως πιο εύκολες και γρήγορες λύσεις σε ζυμαρικά. Ίσως γιατί του εμπορίου – τα δικά μας, είναι ακριβούτσικα και δεν τα βρίσκεις και εύκολα, ίσως γιατί είναι λίγο μπελαλίδικα, ίσως απλά γιατί μας φέρνουν και μια γλυκιά μελαγχολία.. θυμίζοντας μας την απόλαυσή τους, ίσως στο καλύτερο χωρίς γλουτένη πιάτο που έχω φάει ποτέ έξω, στο μαγικό Noglu στο Παρίσι, στα πρώτα χρόνια της διάγνωσής μου. Όποτε κι αν τα ετοιμάζουμε λοιπόν σπίτι (με έτοιμα φύλλα ζυμαρικού μέχρι τελευταία), επικρατεί ένας γευστικός οργασμός, μια περίεργη παράκρουση πείνας.. “πότε θα είναι έτοιμα μπαμπά?”, “αργούν πολύ ακόμη?“, “άντε ακόμη ρε Δάκη, πεθάναμε της πείνας” ορισμένες από τις κλασικές ατάκες που ακούγονται ανά δεκάλεπτο.. Όταν όμως βγει το ταψί, κοπούν τα κομμάτια και ξεκινήσει η ιεροτελεστία, όλα ξεχνιούνται.

Και όταν μάλιστα για πρώτη φορά τα λαζάνια μας δεν είναι τα έτοιμα της αγοράς, αλλά τα έχεις κάνει εσύ ο ίδιος μόνος σου, φτιάχνοντας με υπομονή τη ζύμη και ανοίγοντας ένα-ένα τα φύλλα.. Τότε η ικανοποίησή σου είναι διπλή (όσο και τα κομμάτια που θα φας χα χα)!

Κι όταν η κόρη σου στην πρώτη της μπουκιά σου λέει αβίαστα : “Μπαμπά δεν το πιστεύω πως τα κατάφερες και έβγαλες τέτοιο αριστούργημα!” .. μετά από αυτό δε νομίζω ότι μπορώ να πω κάτι άλλο!

Η συνταγή και όλες οι παρασκευές που απαιτούνται χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερα δύσκολο, όλες θέλουν το χρόνο τους, την υπομονή μας και την αναμονή της ώρας του ψησίματος. Συνταγές στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλές και με διάφορες παραλλαγές, εγώ θα σας γράψω τι ακριβώς χρειάστηκα ακριβώς, ένα κυριακάτικο πρωινό για το αποτέλεσμα που βλέπετε στις φωτογραφίες μου. Στα δικά μας κυριακάτικα λαζάνια δεν κάνω μπεσαμέλ – την αντικαθιστώ γρήγορα και εύκολα αναμιγνύοντας απλά κρέμα και γάλα, γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο από μια ακόμη παρασκευή, ενώ κατά τη γνώμη μου έχουμε ένα τελικό πιάτο ένα κλικ πιο ελαφρύ. Ξεκινάμε με υπομονή και αγάπη πάντα..

Χρόνος προετοιμασίας-μαγειρέματος: 60-80 λεπτά
Χρόνος ψησίματος: 60-70 λεπτά (ενδεικτικός χρόνος, εξαρτάται και από το φούρνο σας)

Τα υλικά για ένα σχετικά μεγάλο πυρίμαχο σκεύος που έχουμε εμείς και χρησιμοποιούμε για τις au gratin παρασκευές μας (8 μερίδες):

ΖΥΜΗ
450 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
4 μεσαία αυγά (για 3 ξεκίνησα, μου χρειάστηκε και τέταρτο)
2-3 κουταλιές λάδι
3-4 κουταλιές νερό
1 κοφτή κουταλιά αλάτι
ΓΕΜΙΣΗ (κιμάς, σάλτσα τομάτας, τυριά, κρέμα και γάλα)
500 γρ κιμάς (εμείς χρησιμοποιούμε μοσχαρίσιο, μπορείτε να αντικαταστήσετε και ένα μέρος του και με χοιρινό)
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 καρότο κομμένο σε μικρά κυβάκια
μπαχαρικά της αρεσκείας σας για το μαγείρεμα του κιμά (στικ κανέλας, φύλλο δάφνης, αλάτι, πιπέρι)
τοματοχυμός ή σπιτική, για τη σάλτσα τομάτας
μπαχαρικά της αρεσκείας σας για τη σάλτσα (αποξηραμένο τριμμένο βασιλικό, λίγο θυμάρι, αλάτι, πιπέρι)
400-450 γρ τριμμένα τυριά (εμείς χρησιμοποιούμε 200 γρ μοτσαρέλα, 200 γρ γραβιέρα και λίγο παρμεζάνα)
200 ml παχιά κρέμα γάλακτος
300 ml γάλα

– Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε το αλεύρι μας, ρίχνουμε την κοφτή κουταλιά αλάτι και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε τα αυγά, το λάδι και ελάχιστο νερό και δουλεύουμε τη ζύμη μας αρκετά. Αν χρειαστεί προσθέστε ελάχιστο νεράκι ακόμη. Αφού καταφέρουμε – θέλει την τέχνη του, να φτιάξουμε τη ζύμη μας σε μπάλα, την καλύπτουμε με διαφάνεια και την αφήνουμε στο ψυγείο για ένα 40λεπτο.

– Βάζουμε αμέσως μπρος τον κιμά και την σάλτσα μας. Σοτάρουμε κρεμμύδι και καρότο σε λάδι, προσθέτουμε τον κιμά, τον ανακατεύουμε για λίγα λεπτά, προσθέτουμε και 4-5 κουταλιές σάλτσας, τα μπαχαρικά μας και νερό, καλύπτοντας τον. Σε χαμηλή θερμοκρασία τον άφησα να μαγειρευτεί ανακατεύοντας ενίοτε. Αλατίζουμε κανονικά.

– Αμέσως μετά ετοιμάζουμε και τη σάλτσα τομάτας με τα μπαχαρικά και τις μυρωδιές που επιθυμεί ο καθένας. Και εδώ αλατίζουμε κανονικά μην ξεχαστούμε.

– Στο σαραντάλεπτο με μια ώρα, βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και ξεκινάει η ουσία του φαγητού μας, τα φύλλα ζυμαρικών και το στήσιμο. Έχουμε φυσικά έτοιμο πλέον τον κιμά μας, τη σάλτσα και έχουμε τρίψει τα τυριά.

– Βουτυρώνουμε το σκεύος μας καλά και απλώνουμε αρχικά κάτω κάτω μια ελαφριά στρώση σάλτσα τομάτας. Με τη βοήθεια ενός πλάστη, λαδόκολλας και όσο επιπλέον αλεύρι απαιτείται, ανοίγουμε τα φύλλα μας, αφού πρώτα έχουμε μοιράσει τη ζύμη μας σε μικρότερα κομμάτια, κόβοντας σε σχετικά μακρόστενα σχήματα και φυσικά λεπτά. Δεν χρειάζεται σίγουρα άγχος και ζόρι.. και λίγο διαφορετικά, κακοκομμένα, ή διαφορετικού μεγέθους και να σας βγουν, δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα καλυφθούν από σάλτσα, κιμά και τυριά και φυσικά την μπουκιά σας στο τέλος δεν θα την επηρεάσει στο ελάχιστο!

– Πάνω από τη σάλτσα ετοιμάζουμε τις στρώσεις μας, φέτες ζυμαρικού, κιμά με τα υγρά του, τριμμένα τυριά και λίγη σάλτσα. Δεν χρειάζεται να εφάπτονται ούτε να είναι εντελώς κολλητά τα φύλλα του ζυμαρικού το ένα με το άλλο. Εγώ με τις δόσεις που σας έγραψα υπολόγισα να μου φτάσουν για 3 στρώσεις από τα πιο πάνω, καλύπτοντας με μια επιπλέον στρώση φύλλα λαζάνια(η 4η) από πάνω.

– Σε ένα μπολ ανακάτεψα βαριά κρέμα γάλακτος και γάλα και το περιέχυσα στο σκεύος μου, φροντίζοντας προσεχτικά να φτάσει μέχρι κάτω καλά καλύπτοντας τυχόν κενά. Πασπάλισα με λίγο παρμεζάνα και αυτό ήταν.

Το κεραμικό μας σκεύος μόλις βγήκε από το φούρνο! Τα λαζάνια μας είναι έτοιμα..
Η δύσκολη στιγμή της αναμονής του δεκάλεπτου μέχρι να κρυώσει ελαφρά για να κοπεί ξεκίνησε!

Αυτό ήταν.. ψήνουμε για 40-45 λεπτά στους 180 σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο. Αμέσως μετά ανέβασα τον φούρνο στους 200, έβγαλα το αλουμινόχαρτο, πασπάλισα από πάνω με λίγη παρμεζάνα ακόμη, πέταξα και μικρά κομματάκια βούτυρο δεξιά αριστερά και στήθηκα μπροστά στο φούρνο. Άλλα 20 με 25 λεπτά μου πήρε να ρουφήξει τα υγρά του, να πάρει το υπέροχο γρατιναρισμένο χρώμα που βλέπετε από πάνω και να παρουσιαστεί μπροστά μας επιβλητικό, λαχταριστό, ένα κυριακάτικο φαγητό που κρύβει μέσα του όλη την αγάπη, την οικογενειακή θαλπωρή, τη χαρά της ημέρας, τις μυρωδιές, τα αρώματα και τις υφές, μια εικόνα που από μόνη της προκαλεί ξεχωριστά αισθήματα..
* Ξέχασα να το γράψω, να περιμένετε οπωσδήποτε να κάτσουν, να κρυώσουν λίγο πριν τα κόψετε.. το ξέρω από πρώτο χέρι είναι πολύ δύσκολο! Καλή σας επιτυχία και καλή όρεξη!

Δύο λέξεις μόνο.. Λαζάνια – απόλαυση!