Μετά τα τα arepas που έχουν μπει πλέον κανονικά στο απογευματινό μας πρόγραμμα και έχοντας μόνιμα πλέον στα ντουλάπια μου το Harina P.A.N. δεν γινόταν να μου ξεφύγουν τα empanadas τα τηγανητά συνήθως κλειστά πιτάκια από τη λατινική Αμερική. Το πολύ μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του precooked αλευριού είναι η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία φτάνεις στην τελική ζύμη είτε τελικά κάνεις arepas ή empanadas!

Χρόνος προετοιμασίας:  20 λεπτά συνολικά, για τη ζύμη (5′) και το γέμισμα-κλείσιμό τους (15′)
Χρόνος τηγανίσματος: 5-8 λεπτά, μέχρι να αποκτήσουν το επιθυμητό χρυσαφί χρώμα

Τα υλικά μας για τα empanadas (με την παρακάτω αναλογία ετοιμάζουμε 8 πιτάκια) :

• 2 κούπες νερό χλιαρό
  
• 2 κούπες Harina P.A.N.
• 2-3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο ή λάδι
  
• ένα κουταλάκι αλάτι
• γέμιση της επιλογής μας
• λάδι για τηγάνισμα
  

– Βάζουμε το νερό και το αλάτι μας σε ένα μεγάλο μπολ και τα ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το λιωμένο βούτυρο και σιγά σιγά προσθέτουμε το αλεύρι.
– Με τα δάκτυλα μας ανοιχτά και με κυκλικές κινήσεις ομογενοποιούμε το μίγμα μας, φτιάχνοντας τελικά μια απαλή ζύμη (στην αρχή στο ανακάτεμα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά ένα πιρούνι), πολύ εύκολα και γρήγορα.
– Βγάζοντας ένα κομμάτι ζύμης, σχηματίζουμε με μια μπάλα σε μέγεθος μεγαλύτερη από μία αντίστοιχη του ping pong, λίγο μικρότερη από μία του tennis.
– Χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι λαδόκολλας ακουμπάμε τη μπάλα πάνω της, την καλύπτουμε με την υπόλοιπη λαδόκολλα και με κάποιο σκεύος επίπεδο, (ταψάκι, κατσαρόλα, εγώ χρησιμοποιώ ξύλο κοπής) πιέζουμε τη λαδόκολλα προς τα κάτω, δημιουργώντας ένα στρογγυλό, επίπεδο πιτάκι. Αυτό ήταν!
– Βάζουμε μια κουταλιά από τη γέμιση* σας στο κέντρο και προς τα κάτω της ανοιχτής πίτας μας, το διπλώνουμε να κλείσει, σχηματίζοντας ένα μισοφέγγαρο και με τα δάκτυλα ή ένα πιρούνι πιέζουμε τις άκρες για κλείσουν πολύ καλά.
– Τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα για λίγα λεπτά και από δύο πλευρές σε τηγάνι με 1-2 δάχτυλα λάδι, προσέχοντας την θερμοκρασία του μην τα κάψουμε.

* Για τη γέμιση, απλά δεν υπάρχουν περιορισμοί στη φαντασία (τα μαγικά του Los Loros δεν τα φτάνουμε, αλλά όσο να ‘ναι, κάτι καταφέρνουμε), από τον κλασικό μαγειρεμένο μοσχαρίσιο κιμά που ίσως μας έχει περισσέψει, κομματάκια από το ζουμερό ψημένο κοτόπουλο της μεσημεριανής γάστρας, jamon y queso η στάνταρντ επιλογή που υπάρχει πάντα στο ψυγείο – ζαμπονοκάσερο δηλαδή, μανιτάρια περασμένα  στο τηγάνι με μυρωδικά, πικάντικο λουκάνικο έτοιμο από πριν, ή ένα μίγμα ρύζι με λαχανικά και λεπτοκομμένα κομμάτια από κάποιο κρέας και συνεχίζουμε με ό,τι τραβάει η όρεξή σας..

_

Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Facebook

Η μοίρα τα φέρνει έτσι που κάποιους μήνες μετά, βρίσκοντας μια θέση σε ένα πρόγραμμα αρχαρίων για Ισπανικά (αποφάσισα τελικά να εκπληρώσω ένα ξεχασμένο νεανικό μου στόχο με την εκμάθησή τους), η δασκάλα που είχαμε δεν ήταν μια ελληνίδα καθηγήτρια ισπανικών, δεν ήταν μια ισπανή δασκάλα, αλλά μια original λατινοαμερικάνα, η αξιολάτρευτη, υπομονετική και πάντα χαμογελαστή Yarlemis από την Κολομβία! Δεν γινόταν λοιπόν να μη συζητήσουμε εκτός των άλλων και για latin food, για comida latina! Xάρη σε αυτήν ανακάλυψα που μπορώ να προμηθευτώ στη Θεσσαλονίκη το Harina P.A.N., το κατεξοχήν κατάλληλο αλεύρι για arepas, ένα precooked αλεύρι καλαμποκιού με σήμανση χωρίς γλουτένη!

Αυτό ήταν, κατάφερα και εγώ να κάνω σπιτικά arepas! Γιατί πως να το κάνουμε, ψωμάκια χωρίς γλουτένη σε ένα τέταρτο  και μάλιστα ιδιαιτέρως νόστιμα είναι μεγάλη υπόθεση. Και για όσους δεν τα γνωρίζουν, τα arepas συναντώνται στην λατινική Αμερική, κυρίως στην Κολομβία και στη Βενεζουέλα και είναι υπέροχα στρόγγυλα καλαμποκόψωμα που συνήθως τα ανοίγεις στη μέση και τα γεμίζεις με ό,τι τραβάει η όρεξή σου, ενώ κάλλιστα μπορούν να αποτελέσουν το συνοδευτικό ψωμί του γεύματός σου!

Χρόνος προετοιμασίας:  5 λεπτά
Χρόνος ψησίματος : 12-14 λεπτά

Τα υλικά μας για τα arepas (γύρω στα 8-10, ο αριθμός τους εξαρτάται από το μέγεθος που θα τους δώσουμε) :

• 2 κούπες νερό χλιαρό
  
• 2 κούπες Harina P.A.N.
• 2-3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο ή λάδι
  
• ένα κουταλάκι αλάτι

Βάζουμε το νερό και το αλάτι μας σε ένα μεγάλο μπολ και τα ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το λιωμένο βούτυρο και σιγά σιγά προσθέτουμε το αλεύρι. Με τα δάκτυλα μας ανοιχτά και με κυκλικές κινήσεις ομογενοποιούμε το μίγμα μας, φτιάχνοντας τελικά μια απαλή ζύμη (στην αρχή στο ανακάτεμα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά ένα πιρούνι), τόσο εύκολα που πραγματικά δε θα το πιστεύετε. Αυτό ήταν όλο! Βγάζοντας ένα κομμάτι ζύμης, σχηματίζουμε με βρεγμένα χέρια μια μπάλα σε μέγεθος μεγαλύτερη από μία αντίστοιχη του ping pong. Στη συνέχεια με ανοιχτές τις παλάμες μας, την πιέζουμε μέχρι να πάρει το κλασικό στρόγγυλο σχήμα, κλείνοντας στο τέλος τυχόν ανοίγματα της ζύμης που ίσως έχουν προκύψει στην περιφέρεια γύρω γύρω από το ψωμάκι μας. Γύρω στο 1,5 με 2 εκατοστά πάχος, 10 με 12 εκατοστά η διάμετρος.

Με τις πιο πάνω αναλογίες μου βγαίνουν γύρω στα 10 arepas (και 8 λίγο πιο μεγάλα μου μπορεί να βγουν), τα μοιράζω για 2 ψησίματα αν χρησιμοποιήσω συμβατικό τηγάνι, ή τα καταφέρνω σε ένα ψήσιμο μόνο αν χρησιμοποιήσω το μεγάλο στρόγγυλο κεραμικό τεπανγιάκι που έχω. Ο χρόνος ψησίματός τους είναι στο περίπου από 6-7 λεπτά η κάθε πλευρά σε θερμοκρασία μέτρια προς δυνατή (παίζω στο 7-9, με max στην κουζίνα μου το 12), σε κάθε περίπτωση πάντως μέχρι να αποκτήσουν το επιθυμητό χρώμα σε διάσπαρτα σημεία τους. ΤIP. Στο σημείο πάντως που θα ακουμπήσετε το ψωμάκι στο τηγάνι σας για να ψηθεί, κάντε πρώτα μια μικρή γρήγορη επάλειψη με βούτυρο για ωραίο χρωματάκι. Φυσικά δεν βιαζόμαστε και τα αφήνουμε λίγα λεπτά να κρυώσουν, πριν τα κόψουμε στη μέση.

Για τη γέμιση, πολλές οι οι δικές μας επιλογές, φέτες από ζουμερό κοτόπουλο ψημένο με μπαχαρικά, μουστάρδα και μέλι στο τηγάνι, μοσχαρίσιος κιμάς με ψιλοκομμένα τοματίνια, πολύχρωμες πιπεριές, φρέσκο κρεμμυδάκι αλλά και λίγη καυτερή πιπεριά, αυγό με αβοκάντο, αλατοπίπερο, στυμμένο lime, πρασινάδες και ντομάτα, κασέρι με κάποιο αλλαντικό και γουακαμόλε (για να μην το αφήσουμε και εντελώς απλό), αλλά γιατί όχι, ακόμη και γλυκιά γέμιση με πραλίνα ή μαρμελάδα.

Να σας προτείνω όμως και μια ακόμη παραλλαγή που πραγματικά θα σας ξετρελάνει! Έχουμε από πριν έτοιμη τριμμένη γραβιέρα, παρμεζάνα ή grana padano. Μόλις σχηματίσουμε το στρόγγυλο ψωμάκι με τα χέρια μας, βάζουμε στο κέντρο του μια κουταλιά από το τυρί μας, διπλώνουμε τη ζύμη στη μέση έτσι ώστε να κρυφτεί το τυρί και το πιέζουμε ξανά ώστε να σχηματίσουμε εκ νέου στρόγγυλα arepas, αυτή τη φορά τυρένια. Περιττό να πω ότι μέχρι να ανοίξουμε στη μέση και γεμίσουμε τα υπόλοιπα, τα τυρένια arepas έχουν εξαφανιστεί στο τσιμπολόι..

_

Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Facebook

Hygge (προφέρεται κάπως σαν χού-γκα) είναι η μαγική λέξη με την οποία οι Δανοί περιγράφουν αυτόν τον τρόπο ζωής, την καθημερινότητα τους σε ένα περιβάλλον μιας cozy, χαλαρής ατμόσφαιρας, κάνοντας απλά, καθημερινά πράγματα, με τέτοιον τρόπο όμως, που τους προσφέρουν συναισθήματα ευεξίας, χαράς, wellbeing. Μια κατάσταση του μυαλού, του σώματος και της ψυχής, των αισθήσεων και των συναισθημάτων.

Η Κοπεγχάγη και οι Δανοί σε ένα περιβάλλον πολυπολιτισμικότητας και ελευθεριότητας, σου προσφέρουν απλόχερα όλα εκείνα που χρειάζεσαι ως τουρίστας (ειδικά αν έχεις και παιδιά) για να περάσεις αξέχαστα. Και επειδή μπορώ να συνεχίζω να γράφω μέχρι τελικής πτώσης, τα γενικά περί Κοπεγχάγης τα σταματώ εδώ (όποιος θέλει επιπλέον στοιχεία, προτάσεις και ιδέες εδώ είμαι για να τον βοηθήσω). Το συγκεκριμένο ταξίδι μας αποφασίστηκε νωρίς, μήνες πριν – Μάρτιο συγκεκριμένα (για να γίνει και μια απαιτούμενη οικονομία!), ενδιάμεσα οργανώθηκε σταδιακά σε όλα τα επίπεδα, διαμονή, μέρη για επίσκεψη, αξιοθέατα και διαδρομές αλλά και φυσικά για επιλογές για φαγητό χωρίς γλουτένη, ή καλύτερα glutenfri, όπως αναγράφεται στη Δανία.

Μια πόλη σαν την Κοπεγχάγη, μια χώρα σαν τη Δανία, φουλ συνειδητοποιημένη σε περιβαλλοντικά θέματα, με τις λέξεις  økologisk, bio ή vegansk να συναντώνται σχεδόν παντού, δεν μπορούσε παρά να έχει και τις glutenfri επιλογές της.

Ξεκίνησα λοιπόν, κλασικά ψάξιμο στο web, group και σελίδες στο facebook, ενώ ήρθα και σε άμεση επικοινωνία με bloggers στη Δανία για να εκμαιεύσω και τις προσωπικές τους προτιμήσεις. Με τα δικά μου κριτήρια ύστερα και από συγκερασμό απόψεων κατέληξα σε διάφορα εστιατόρια, μαγαζιά για σνακ κλπ τα οποία αποτύπωσα και στον κλασικό μου πλέον χάρτη.

Α day without gluten in Copenhagen – Map

Μια μεγάλη επισήμανση και ένα αλλά! Επιλογές glutenfri σε μαγαζιά θα βρείτε πολλές έως πάρα πολλές, αγγλικά γνωρίζουν τέλεια όλοι για να συνεννοηθείτε, αλλά… δυστυχώς αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι κατάλληλα για εμάς όλα. Αυτό που παρατήρησα και από τις κουβέντες μου με τους εκεί bloggers, είναι ότι η επιμόλυνση “σχεδόν” – για να μην γράψω καθόλου, δεν τους απασχολεί, ακόμη και κοιλιοκακικούς. Ναι καλά διαβάσατε, αυτή είναι η πραγματικότητα. Θέλει λοιπόν μεγάλη προσοχή.. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να βρεθούν και μαγαζιά 100% χωρίς γλουτένη, αλλά και ορισμένα άλλα που σου δίνουν την αναγκαία προσοχή σε θέματα επιμόλυνσης.

Σε ό,τι αφορά σε προϊόντα χωρίς γλουτένη μπορούν να βρεθούν σε ειδικά ράφια σχεδόν παντού σε σούπερ μάρκετ και βιολογικάδικα, ενδεικτικά αναφέρω κάποια από τα οποία ψώνισα SuperBrugsen, Irma, Rema1000, Fotex, Helsam κ.α. σε τιμές (ανάλογα με τη μάρκα) ίδιες σε κάποια, ορισμένα ήταν ακριβότερα αλλά και κάποια άλλα φθηνότερα. Αν σκεφτούμε βέβαια το κόστος των προϊόντων μας, με τους εκεί μισθούς, νομίζω ότι όλα χαρακτηρίζονται το λιγότερο φθηνά σε σχέση με την Ελλάδα. Και εδώ κλείνει αυτή η κουβέντα.

Στην πόλη της Κοπεγχάγης μπορείς να βρεις για φαγητό τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα και σε μεγάλη ποικιλία, καταστημάτων, στυλ και τιμών! Από πιάτα σκανδιναβικού τύπου, μαγαζιά απλησίαστα υψηλής γαστρονομίας, επιλογές για ιδιαίτερες διατροφές όπως paleo, vegan ή raw, μέχρι μοντέρνα μπεργκεράδικα, κινέζικα, γιαπωνέζικα και φυσικά κουζίνα λατινικής Αμερικής διαφόρων χωρών της μακρινής αυτής ηπείρου. Οι επιλογές μας λοιπόν σε φαγητό ήταν καθημερινά ένας πολύ ευχάριστος “πονοκέφαλος”. Bowls, bowls και ξανά bowls σχεδόν παντού, avocado, salmon και sweet potatoes οι λέξεις που συναντάς πάρα πολύ συχνά, ενώ δεν υπήρξε gluten free ψωμί- αλήθεια σας λέω, που να δοκίμασα και να μην με εντυπωσίασε, με τη γεύση, την ποιότητα και τη δημιουργικότητα στα υλικά που χρησιμοποιούν.

Ξεκινώντας, ένα από τα μαγαζιά που μας εντυπωσίασαν ήταν το Sticks ‘n Sushi. Mια αλυσίδα καταστημάτων με πολύ δυνατή παρουσία σε διάφορα σημεία στην Κοπεγχάγη, με πληθώρα επιλογών τόσο σε sushi όσο και σε sticks στο grill ακόμη και με κρεατικά, με ξεκάθαρες επιλογές χωρίς γλουτένη – το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή με την ξεχωριστή gluten free soya sauce που σου φέρνουν. Η αλήθεια είναι ότι Μ.Κ. (μετά κοιλιοκάκης) δεν είχε τύχει (έστω βρει) κάποιο κατάστημα που να μπορούσε να με εξυπηρετήσει, τελευταία φορά που είχα δοκιμάσει ήταν τουλάχιστον μια δεκαετία πριν στο εξωτερικό φυσικά. Κι όσο κι αν τρομάζει κάποιους η επιλογή sushi, να σας πω ότι και οι γεύσεις ήταν πάρα πολύ προσιτές, ειδικά τα rolls και τα sticks και η γκάμα των επιλογών πολύ μεγάλη, συνολικά θα χαρακτηρίσω την όλη μας εμπειρία μαγευτική. Περάσαμε τόσο ωραία το πρώτο μας βράδυ στη Κοπεγχάγη εκεί, που και την τελευταία μέρα μας, η κόρη, σχεδόν “απαίτησε” να επισκεφτούμε ξανά ένα εστιατόριο της αλυσίδας. Ξεκάθαρη πρόταση το υποκατάστημα – μάλλον το μεγαλύτερο αλλά και πιο όμορφο στην πόλη, ακριβώς έξω τα Tivoli Gardens, με δυο μπαλκόνια, ένα που βλέπει μέσα στους κήπους και ένα από την άλλη πλευρά που έχει ¨πιάτο” από ψηλά την πόλη. Για την υπέροχη θέση, την ποικιλία, την χωρίς γλουτένη σιγουριά που απέπνεε και σε σχέση πάντα με την γενικότερη ακρίβεια της πόλης, οι τιμές του ήταν κανονικότατες – όσο περίπου θα πλήρωνες (και πληρώσαμε μια άλλη μέρα) σε ένα μοντέρνο μπεργκεράδικο για 3 κλασικά φουλ μενού. Στις φωτό μπορείτε να δείτε ενδεικτικά εκπληκτικά rolls με avocado και γαρίδες, μια miso soup που προτίμησα, μια σαλάτα και ένα vegan γλυκάκι “Cashew Creme” με tofu, αμύγδαλα-καρύδια και ψητά pistachios!

Το Blue Taco ήταν ένα από τα αγαπημένα μου καθώς μου αρέσει ιδιαιτέρως η latin κουζίνα (και όχι μόνο!) Ένα χαλαρό taco joint λοιπόν, με tacos φτιαγμένα από μπλε καλαμπόκι, από τη φύση του χωρίς γλουτένη, που όσο κι αν σχετικά περιορισμένοι κι αν ήταν οι συνδυασμοί που μπορούσες να κάνεις, τόσο αντιθέτως πλούσια σε γεύσεις και ένταση ήταν η ευχαρίστηση τους. Αν δε, προσθέσουμε και στην εξίσωση και τα φρεσκοφτιαγμένα churros χωρίς γλουτένη(!!!) με λιωμένη σοκολάτα, καταλαβαίνετε πολύ καλά πόσο δύσκολα ήταν να συνεχίσουμε τη βόλτα μας μετά το πέρας του συγκεκριμένου γεύματος!

Στο 42raw σε 4 σημεία στην πόλη (everything is gluten-free, lactose-free, and 100% plant-based, το κείμενο κάτω από το logo τους), συναντάς επιλογές σύγχρονης φυτοφαγικής διατροφής με μεγάλο hit πέρα από ένα avocado sandwich που δοκίμασα και πραγματικά ήταν πεντανόστιμο, τις σαλάτες και τα bowls τα οποία πηγαινοέρχονταν συνεχώς.

Tο Cocks and Cows είχε σημειωθεί και αυτό ως μια πιθανή επιλογή για μια burger gluten free εμπειρία, λόγω των διαφόρων σημείων του μέσα στην πόλη αλλά και λόγω της έκπτωσης (20%) που μας έδινε η τουριστική κάρτα Visit Copenhagen (προτείνεται ανεπιφύλακτα για οικονομία – ελευθερία κινήσεων – εξοικονόμηση χρόνου). Ο δρόμος μας μια μέρα μας έβγαλε αρχικά προς το Hard Rock Cafe Copenhagen (το οποίο όπως και όλα της σειράς είχε και ξεχωριστό menu χωρίς γλουτένη), όμως η μεγάλη του αναμονή πάνω από 40 λεπτά, μας οδήγησε – και ευτυχώς θα πω, σε ένα Cows. Κλασικό, “μοντέρνου στυλ” εστιατόριο – burger house- πλέον ξεφυτρώνουν παντού, πετύχαμε λίγο κόσμο, οπότε είχα και την άνεση να ζητήσω την μέγιστη προσοχή τους σε πιθανή επιμόλυνση. Ωραίες επιλογές, πολύ νόστιμες πατάτες αλλά κυρίως ένα ψωμί, πραγματικής γεύσης με σπόρους και καρπούς και όχι ένα πλαστικό προϊόν που μόλις βγήκε από το microwave.

Την μοναδική food market Torvehallerne της Κοπεγχάγης, στην οποία χάνεσαι μαγεμένος από μυρωδιές και εικόνες, την επισκεφτήκαμε 2 φόρες στις γύρες μας, για κάτι γρήγορο. Την πρώτη φορά πήρα ένα avocado-salmon sandwich από το Vita Boost ενώ δεν γινόταν να μου ξεφύγει και ένας καφές από το πολυδιαφημισμένο The Coffee Collective,

ενώ τη δεύτερη φορά επισκεφτήκαμε το Palæo (no gluten, no sugar, no lactose, no preservatives) με σήμα κατατεθέν του τα ιδιαιτέρως ξεχωριστά του egg wraps χωρίς γλουτένη φυσικά, γεμισμένα με κοτόπουλο, σολομό, λαχανικά κλπ, αλλά και burgers, burritos κ.α. συνοδεία πάντα με την “λατρεία” των δανών, τις γλυκοπατάτες! Η εικόνα μιλά μόνη της..

Έχοντας να φάω παραδοσιακό, πατροπαράδοτο εξ αμερικής(χι χι) junk-plastic food για πάνω από μια οκταετία κοντά και έχοντας αλλάξει τόσο δραματικά προς το θετικό πάντα τη συνολική διατροφή μου, βρέθηκα σε ένα πραγματικό δίλημμα διαβάζοντας ότι τα Βurger King και τα ΜcDonalds προσφέρουν και menu gluten free. Με τόσες υπέροχες άλλες επιλογές μπροστά μας, έφτασε η 5η μέρα που αποφάσισα τελικά να τα επισκεφτώ και συγκεκριμένα ένα Burger King. Μετά από σπρώξιμο και πίεση της γυναίκας μου (θα το μετάνιωνα αλλιώς, να είναι καλά) μπήκα μέσα δειλά δειλά και συνομίλησα με τον υπάλληλο. Αφού μου είπε 2-3 φορές καθησυχαστικά το “Ι promise you my friend, it is 100% sure, it is gluten free!” παρήγγειλα ένα menu Whopper και βυθίστηκα στις αναμνήσεις των Π.Κ. χρόνων. Αξιοπρεπές ήταν δεν μπορώ να πω, δεν ξεχωρίζεις τη διαφορετικότητα του ψωμιού, ήταν ένα κλασικό menu “junk food” με τα όποια του καλά, την όποια στιγμιαία ευχαρίστηση σου προσφέρει αλλά και τα πολλά γνωστά σε όλους μας κακά.

Όσο κι αν είναι εντυπωσιακό σαν ιδέα αλλά και σαν εικόνα, γεύτηκα την πρώτη μέρα και μια pizza από την γνωστή αλυσίδα Domino’s, χωρίς όμως να ξεχωρίζει ιδιαίτερα, σε σχέση πάντα με όλα τα υπόλοιπα που έφαγα τις επόμενες μέρες, (προτίμησα μια επιλογή που δεν είχα φάει ποτέ –  έξτρα προσθήκη ανανά!), με μια ειδική χωρίς γλουτένη συσκευασμένη βάση (μου την έδειξαν), αλλά αρκετά ερωτηματικά ως προς τις συνθήκες για πιθανή επιμόλυνση (αυτά μου προέκυψαν σε δεύτερο χρόνο).

Στο μόνιμο street food installation του REFFEN– αστικό playground όπως αυτοπροσδιορίζεται, (πάρτε το καραβάκι της δημόσιας συγκοινωνίας και μετά από μια δεκαπεντάλεπτη ξεχωριστή βόλτα στα κανάλια θα φτάσετε) χαλαρώσαμε, ατενίζοντας απέναντί μας το πολύχρωμο κέντρο της Κοπεγχάγης, ταξιδεύοντας γαστρονομικά όπου μπορεί να φανταστεί ο νους, από την λατινική Αμερική και το Περού π.χ., μέχρι την Αφρική και την Ασία (παρών και ελληνικό σταντ!). Ο κατάλογος περιλαμβάνει αναλυτικά σημάνσεις για εκείνα τα stands με τις χωρίς γλουτένη επιλογές.

Για παγωτό σε μια τέτοια πρωτοπόρα πόλη δεν θα μπορούσαμε παρά να επισκεφτούμε (αρκετές φορές θα έλεγα!) ιδιαίτερες επιλογές, δοκιμάζοντας από τις επιτρεπόμενες γεύσεις στο υπέροχο Νice Cream CPH, (ήταν και δίπλα στο σπίτι μας το “άτιμο”) ένα ξεχωριστό vegan ice-cream shop με υπέροχες δημιουργίες και στο Istid, το πρώτο nitrogen ice cream στη Σκανδιναβία (σε 2 σημεία, στη πολύχρωμη Jægersborggade και στο εμπορικό κέντρο Waterfront – καλή επιλογή για όταν θα επισκεφτείτε το εκπληκτικό science & technology museum για μικρά και μεγάλα παιδιά Experimentarium). Εκεί, μπροστά στα μάτια σου σε 2 λεπτά επιλέγοντας την επιθυμητή σου γεύση, θα σου “δημιουργήσουν” με φρέσκα υλικά το μοναδικό παγωτό σου, το οποίο θα ξεπροβάλει μέσα από ένα μαγικό πέπλο καπνού!

Επιπλέον σημειωμένες επιλογές για παγωτό η αλυσίδα Paradis με 4-5 καταστήματα (με γεύσεις χωρίς γλουτένη, αλλά ερωτηματικό όμως για τυχόν ίχνη από επιμόλυνση), και το πιο σίγουρο Social Foodies.

Συνοπτικά και γρήγορα, άλλες επιλογές για εμάς το Hard Rock Cafe Copenhagen (μεγάλη αναμονή), το Simple Raw για πιο raw ή almost raw πιάτα, το Ηija de Sánchez (Vegetarian and gluten free options available) ένα taco joint που το ξεκίνησε μία chef του πασίγνωστου Noma, το Restaurant La Galette για κρέπες από φαγόπυρο, τo Hanzo για ασιατικά κυρίως πιάτα, το υγιεινό και gluten free Hafnia bar, εναλλακτικά για burgers το σουηδικό Μax αλλά και το προτεινόμενο από πολλούς Friends & Brgrs København, το Wulff og Konstali ένα μέρος προτεινόμενο για brunch (bowls, ομέλετες κ.α.) το Grød σε διάφορα σημεία μέσα στην πόλη με εντυπωσιακά bowls, παρομοίως και το California kitchen, 2 φούρνοι με προϊόντα μας (ο ένας ήταν κλειστός για καλοκαίρι)  και το Joe & the Juice με τα υπέροχα sandwiches του (και με gluten free ψωμάκι) σε κάποια από τα πάρα πολλά υποκαταστήματά του – αρκεί βέβαια να μην έχει κοσμοσυρροή γιατί η επιμόλυνση πάει σύννεφο, ουφ… αυτά (όσα μου ξέφυγαν μπορείτε να τα βρείτε όλα στο χάρτη)!

–

Αν σας περισσεύει μια μέρα, διαθέστε την για διασχίσετε τη εκπληκτική Øresund Bridge, περνώντας απέναντι στη Σουηδία και βολτάροντας στο γραφικό Μάλμε (προσωπικά μου έβγαλε μια ιδιαίτερη γαλήνη, μια ξεχωριστή ηρεμία η πόλη). Εκτός της βόλτας και των όποιων αξιοθέατων διαλέξετε να δείτε, μπορείτε να επιλέξετε για φαγητό-σνακ τα παρακάτω (προφανώς υπάρχουν και πολλά άλλα):

– το In The Pink (real food & coffee) ένα μοντέρνος χώρος συνάντησης με υγιεινά πιάτα, vegan, paleo και φυσικά gluten free

– το Raw food house για όσους επιθυμούν μια διαφορετική προσέγγιση στο πιάτο τους

– καλή επιλογή αποτελεί και μια από τις πρώτες και αγαπημένες αλυσίδες fast food στη Σουηδία (πραγματικά υγιεινού fast food όπως διατείνονται) η Max Burgers, με special gluten free ψωμάκι για το burger σας

– ενώ κλασικά τα Βurger Κing και τα ΜcDonalds αποτελούν δευτερεύουσες γρήγορες επιλογές με ειδικό ψωμάκι πάντα.

Εμείς επιλέξαμε κάτι light, στο Ιn the pink, ενώ προτείνω ανεπιφύλακτα επίσκεψη για προμήθειες και σε κάποιο σ/μ στα ράφια με τα gluten free προϊόντα!

Τέλος, κάποια από τα γνωστά θετικά του Αirbnb, τα σπιτικά μας “slow” αλλά και αρκούντως πλούσια πρωινά,

αλλά και η “hygge” απόλαυση στο σπίτι μιας παγωμένης δανέζικης μπύρας Willemoes Lager χωρίς γλουτένη (μια βραβευμένη χρυσίζουσα, ελαφριά φρουτώδης μπύρα, με γεμάτη γεύση και επιπλέον “τίμια”, σε μπουκάλι 500ml ) , συνοδεία μεζέ πάντα, τα 2-3 βράδια που αναγκαστικά τα βαριά από την υπόλοιπη ημέρα πόδια μας, αρνούνταν πεισματικά, να μας κάνουν το χατίρι για μια τελευταία βραδινή βόλτα…

_

Μια μέρα χωρίς γλουτένη στο Facebook